امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: «اَلکَریم یَری مَکارِمَ أَفعالِه دَیناً عَلَیهِ حَتّی یَقضیهِ». انسان‌های کریم وقتی کارِ خوب می‌کنند، خود را مدیون می‌دانند، بدهکار می‌دانند. تازه وقتی پول خرج می‌کند می‌گوید: خدایا الحمدلله که موفقّم داشتی زکاتم را دادم. خدایا، سپاس می‌گویم تو را موفقم داشتی واجبم را ادا کردم، و طلبکار نمی‌بیند خود را. نسبت به خانواده و فرزندانش، وظایفش را انجام می‌دهد و می‌گوید: خدایا سپاس می‌گویم تو را توفیق انجام وظیفه به من دادی. مسجد آمدم، نماز خواندم، روزه رفتم. یَری مکارِمَ أفعالِه دَیناً عَلیه. دِین می‌داند؛ بدهی می‌داند، می‌گوید تکلیفم را انجام دادم و منّت ندارد و طلبکار نیست و خودش را مدیون می‌داند.
