شخصی خدمت امام صادق (ع) آمد و عرض کرد: آقا من گناه زیاد کردهام. ناامیدی از رحمت خدا من را احاطه کرده. ناامید شدم که خدا ما را ببخشد. راهی هست که امیدوار بشوم به رحمت الهی؟ امام صادق (ع) فرمودند: پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: پدرم زنده هست اما مادرم فوت کرده است. امام فرمودند: برو در کنار پدرت قرار بگیر. بودنِ کنارِ پدر، خدمت به پدر، کفارهی گناهان لاتُغفِر است. کفارهی گناهانی که بخشیده نمیشود. همین که در کنار آنها نشستهاید، با آنها همصحبت هستید، کارهایشان را انجام میدهید. این همه میدوید، این مجلس دعا، آن مجلس دعا، به اندازهی پنج دقیقه کنار پدر و مادر بودن کارآیی ندارد.
بعضیها اصل را رها کردهایم و به فرع میپردازیم. وقتی آن شخص رفت، امام صادق (ع) فرمودند: ای کاش مادرش هم زنده بود.