قرآن می‌فرماید: «وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا»
اگر کسی از او کار بدی سر زده شد خطا و اشتباهی مرتکب شد
«أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ» یا به خودش ظلم کرد در حق خودش ظلم کرد
در دعای کمیل آقا امیرالمؤمنین (ع) به ما می‌آموزد: «ظَلَمتُ نَفسی»؛ یعنی خدایا خوب از این فرصت‌ها استفاده نکردم. از جوانی‌ام، از عمرم، از ریاستم، از چشمم، از زبانم، از دستم، از ثروت و آبرو و اعتبارم درست استفاده نکردم.
چون امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: شکر نعمت در این است که در حرام خرجش نکنید.
اگر کسی نعمت الهی را در حرام هزینه کرد ظلم است.
یکی از مصادیق ظلم، ظلم به نفس است؛ زیبایی به انسان داده‌اند و از این زیبایی در حرام استفاده کند. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید در این است که در حرام هزینه نشود؛ حالا بعضی‌ها این‌طور نیستند به خودشان ظلم می‌کنند اما ببینید پیام پروردگار مهربان این است:
اگر کسی کار ناشایستی انجام داد به بن‌بست نرسیده است و خدا راه را برای برگشت گذاشته است.
یا به خودش ظلم کرد به خودش ستم کرده؛
«ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ» برگشت و توبه کرد؛
«يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَّحِيمًا»
استغفار بکند با اینکه به خودش ظلم کرده با اینکه کار ناشایست انجام داده است خدا را بخشنده و آمرزنده و مهربان خواهد یافت
اما خداوند شرط گذاشته:
اگر می‌خواهید این پلیدی‌ها و زشتی‌ها و نازیبایی‌های زندگی شما و ظلم به نفستان و گناهان اجتماعی‌تان را ما ببخشیم لازمه‌اش استغفار است.
