بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و ادب و احترام خدمت عزیزانی که مشاهده میفرمایید و مستمعید برنامهی چهارده معصوم را که از سنتهای ارزشمند مرحوم حاج ابراهیم یقطین رحمة الله علیه بود. در هشتمین جلسه از جلسات چهارده معصوم که در ماه مبارک رمضان قرار گرفتهایم و امروز پای سفرهی خان وجود مقدس امام ششم و معصوم هشتم هستیم. سخنی را از فرمایشات امام صادق در رابطهی با رسالت روزهداران در ماه رمضان محضر عزیزان تقدیم کنیم.
روایت در کتاب شریف وسائل الشیعه جلد هفتم است که حضرت میفرمایند «اذا صُمتَ فلیصُم سمعُک و بصرُک و شعرُک و جلدک» حضرت میفرمایند وقتی که تصمیم به روزهداری گرفتی از شرایط روزهداریِ یک روزهدار حقیقی و واقعی، حضرت چهار چیز را امام میفرماید اینها هم باید در روزه باشد و ما تنها اکتفا نکنیم به روزهداری از خوردنیها و آشامیدنیها، این حداقل کار است که ما امساک کنیم از آن چیزهایی که در زُمرهی مفطِرات قرار گرفته. از مواردی که امام صادق میفرماید در ماه رمضان باید روزه باشد این است که گوش شما باید روزه باشد، روزهدار نباید مستمع هر سخنی باشد. هر آهنگی هر آوائی هر آوازی هر مطلبی ...! ما باید نشان بدهیم که ما در ماه رمضانیم مهمان خدا هستیم، عهد بستیم که از گناه فاصله بگیریم از حرام فاصله بگیریم حتی در شنیدنیها. اگر جایی ماه رمضان است کسی دارد غیبت میکند به او تذکر بدهیم که ماه رمضان است غیبت حرام است، و اگر به تذکر ما توجهی نکرد ما از مجلس خارج بشویم. اینجا گوش ما باید از حرام روزه باشد.
دوم امام میفرماید وقتی که روزه میگیرید چشم شما هم باید از حرام روزه باشد، این چشم نباید چشمِ ماههای قبل باشد. من باید در رفتار نشان دهم که رمضان آمده ئ من تغییر کردم، دیگر به همه چیز نگاه نکنم. اگر خدای نخواسته در قبل از رمضان مثلا نگاه من کنترل شده نبود به هر صحنهای به هر منظرهای نظر افکند میشد الان نشان دهم که من مهمان خدا هستم و چشم من هم از نگاه به محرمات روزه است.
سوم امام میفرماید موهای ما هم باید از حرام روزه باشد، خواهران محترمه مخصوصا که روزهدار هستند، اینها دقت داشته باشند فقط امساک از آشامیدنی و خوردنیها نیست، در ماه رمضان خواهران محترمه باید نشان بدهد که من با خدا عهد بستم، موی من هم باید از آنچه خدا نمیپسندد رعایت کند و پرهیز کند، مخصوصا در جلسات فامیلیهایی که میگیریم، در این سنت خوبی که در ماه رمضان افطاری میدهند و فامیلها دور هم جمع میشوند، در این جلسات فامیلی خواهری میگوید من قصدی ندارم و بدون قصد است و اگر موی من پیداست من نیت گناه ندارم! اما نفس کار اشتباه است. این ماه رمضان ماه تحول و خودسازی است. خواهران محترمه در معاشرتهای اجتماعیشان عموما و در معاشرتهای خانوادگیشان خصوصا نشان دهند که ماه رمضان رسیده و حتی موی اینها هم از حرام روزه است. البته مو را که امام میفرمایند برای نامحرم روزه باشد، قطعا برای محارم منعی ندارد این خانم در منزل برای شوهرش فرزندانش برادر پدر عمو و دایی، برای این محارم منعی نیست، اما برای نامحرم این مو باید نشان دهد که روزهدار است و روزهداری را نشان دهد.
نکته چهارم «جلدُک» بدن شما و پوست شما هم باید از حرام روزه باشد. من با پوستم با بدنم کاری نکنم که خدا نمیپسندد. حالا این جلدُک یک معنایش این است که ما در محاورات و مراودات اجتماعی، خواهران محترمه مخصوصا که محدودهی حجاب برای اینها گستردهتر است، خدای ناکرده با پاهایی که نمایان است و پوشیده نیست و پای لخت است، لباسهای آستین کوتاه یا لباسهایی که بخشی از گردن و سینهی اینها را نشان میدهد در انظار عمومی ظاهر نشود. و الا این خانم طینت پاکی دارد این خانم روزهدار است و این نکتهی مثبت اوست. اما برای تاثیرگذاری این روزه، امام صادق میفرماید بدن شما هم باید روزه باشد. حالا بدن هم از نمایش به نامحرم، حالا برادران عزیز هم همینطور، آقای محترم، هر چند که با زیرپیرهنی رکابی و شرط پاچهدار جلوی نامحرم حضور پیدا میکنید! میآید دم مغازه جنس بخرد و برود، این خلاف روزهداری است، من روزه هستم ولی با این وضع نباید بیایم بیرون. یک معنای دیگر «جلدُک» این است که پوست بدن ما به بدن نامحرمی برخورد نکند، در این رفت و آمدهای اجتماعی در خلوتها و جلوتهایمان، فقط دلخوش به این نباشیم که ساعتها آب نمینوشیم و آب نمیخوریم، امتثال امر خدا را اینجاها نشان دهیم.
انشاءالله که خداوند توفیق بهرهبرداری و عمل به این نکات را در این ماه مبارک رمضان به نحو شایسته به ما عنایت کند، توفیقات همهی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم.
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.