مجلس چهارده معصوم(ع) - جلسه نهم در محضر امام موسی کاظم(ع) / 25 اسفند1399 - پایگاه اطلاع رسانی استاد شیخ علیرضا حدائق

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

الحمدلله رب‌العالمین و صلی الله علی سیّدنا و نبیّنا حبیب إله العالمین أباالقاسم مصطفی محمد و عَلی أهل بیته الأئمّة الهداةِ المهدیین لا سیَّما بقیةالله المنتظَر حجة ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف.

با عرض سلام و احترام و ادب، محضر همه‌ی عزیزانی که برنامه را مشاهده می‌فرمایید، در نهمین جلسه از جلسات چهارده‌معصوم به یاد فقید سعید، شادروان مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین، بحث را ادامه می‌دهیم که امروز، در نهمین روزِ جلسه، میهمان سفره‌ی خوان نهمین معصوم و هفتمین امام هستیم.

یکی از سخنان گهربار وجود مقدس امام کاظم را من در این فرصت و وقت محدود، تقدیم محضر شما عزیزان کنم.

امام چند نکته‌ی ارزشمند اخلاقی را که صاحب کتاب «تحف العقول» نقل کرده و مرحوم علامه مجلسی در بحارالأنوار، جلد 78 این روایت را ذکر نموده. که امام فرمودند: مَن صَدَقَ لِسانُه زَکا عَمَلُه. کسی که زبانی راستگو و صادق داشته باشد، اعمال او تزکیه می‌شود. یکی از ویژگی‌های ارزشمند انسان‌های موفق، صداقتِ در گفتار است؛ یعنی اهل دروغ نیستند؛ اهل تعارف نیستند؛ اگر به کسی می‌گوید: ارادت دارم، حقیقتاً ارادت دارد. اگر به کسی تذکر می‌دهد و می‌گوید: دلگیرم، واقعاً دلگیر است. اهل ظاهرسازی نیستند و نفاق ندارند. بعضی‌ها یک وقتی به ظاهر می‌گویند: آقا، ارادتمندیم، قدمتان را بر تخم چشم‌های ما بگذارید، ولی پشت سر می‌گوید: خدا ریشه‌اش را بکند. این نفاق است.

انسان‌هایی که صادق‌اند و حقیقت را می‌گویند، در حالات یکی از بزرگان عرفا نقل می‌کنند که یک وقتی ایشان نامه‌ای برای یکی از دوستان خودش می‌خواست بنویسد، در نامه نوشت: من از دوریِ شما، بسیار بسیار دلتنگم. تأملی کرد و دید بسیار بسیار دلتنگ نیست و یک «بسیار» را خط زد و نوشت: از دوریِ شما بسیار دلتنگم. با خود گفت: «بسیار دلتنگ» هم نیستم و «بسیار» دوم را هم قلم گرفت و نوشت: از دوریِ شما دلتنگم. دوباره گفت: دلتنگم نیستم. و «دلتنگ» را هم خط زد و نوشت: مشتاق دیدارِ شما هستیم.

ما سعی کنیم در نوشتارمان، در گفتارمان، صداقت در سخن را و صداقت در رفتار را فراموش نکنیم که خروجیِ این راستگویی و صداقت، آقا موسی‌بن‌جعفر می‌فرماید: زَکا عَمَلُه. عملتان تزکیه می‌شود. اصلاً انسان‌هایی که راستگو هستند، به خاطر صداقتشان، کارهایشان هم کارهای پاکی است.

یکی از علت‌هایی که مردم می‌افتند در اعمال خطا و گناه و انحراف، به خاطر ناحق‌گویی و دروغگویی است. یک کلمه دروغ می‌گوید، می‌خواهد آن دروغ را درست کند و جلوه‌ی صحیح به او بدهد، کارهایی می‌کند که آن کارها هم، کارهای ناشایستی است. برای توجیه حرف دروغ خودش، مجبور می‌شود سخن‌ها یا کارهای دیگری هم به خطا می‌کند که آن‎ها هم بر آسیب‌های او اضافه می‌شود ولی انسان‌هایی که راستگو هستند، قطعاً اعمال آن‌ها، اعمال پاکی است. چون راست می‌گوید، گرفتارِ کارهای ناشایست و گناه نمی‌شود. این نکته‌ی اول؛

مطلب دوم و نصیحت دوم امام می‌فرماید: مَن حَسُنَت نیَّتُه زیدَ فِی رِزقِه. آن‌هایی که نیّت پسندیده و شایسته‌ای دارند و نیّتشان، نیّت خیر است، خدا رزق این‌ها را زیاد می‌کند. عزیزان! یکی از عوامل افزایش رزق در روایات ما، نیّت خوب داشتن است. این نیّت، سرمایه هم نمی‌خواهد؛ معونه هم نمی‌خواهد؛ بلکه در اندیشه‌ی ما و در ذهن ماست. ما بیاییم از این لحظه، نیّت‌‍مان را نسبت به یکدیگر، نیّت نیکو کنیم. من اگر شخص نیازمندی را دیدم، نیّت این کنم که: خدایا اگر می‌داشتم، کمکش می‌کردم؛ اگر می‌داشتم، این را صاحب خانه و زندگی می‌کردم. ولو این‌که حالا هم ندارم. ولی همین نیّت، اولاً اثر وضعی‌اش این است که رزق من را زیاد می‌کند. کسانی که نیّت خیر دارند این است که در عرف عوام می‌گویند: فلانی، نانِ نیّتش را می‌خورد. این، برگرفته از روایات ماست. قطعاً نیّت خیر، رزق را افزایش می‌دهد. رزق انسان را توسعه می‌دهد.

در حالات یکی از بزرگانِ در شیراز نقل می‌کنند وقتی از دنیا رفت، خوابش را دیدند. دیدند که وضعیت بسیار خوبی دارد. گفتند: این پاداش و این وضعیت و این کاخ و این باغ را برای چه به تو دادند؟ گفت: به خاطر طلا کردن گنبد شاهچراغ. گفتند: احمدبن موسی شاهچراغ که هیچ‌گاه در تاریخ گنبدش طلا نشده بود؟! تو کِی طلا کردی؟! گفت: من همیشه این نیّت را داشتم که اگر خدا گشایشی در زندگیِ من ایجاد کرد، یکی از کارهای نیکی که انجام می‌دهم، گنبد احمدبن‌موسی را طلا می‌کنم و این گشایش هم در زندگیِ من اتفاق نیفتاد. وقتی از دنیا رفتم، از طرف پروردگار خطاب شد به من: چون نیّت خیر را داشتی و اگر به تو می‌رسید، می‌کردی، ما پاداش آن نیّت را در عالم برزخ، این مقامات قرار دادیم.

از نیّت‌مان استفاده کنیم. برای یکدیگر، نیّت خیر داشته باشیم. خدایی ناخواسته نیّت‌مان، نیّت بد و شرّ نباشد. بعضی اوقات افراد می‌گویند: من اگر به جایی برسم، فلانی از شغلش کنار می‌کنم؛ فلانی را چنین می‌کنم؛ فلانی را به چه عقوبتی مبتلا می‌کنم و ... نیّت‌ها، نیّتِ خیر باشد. خدا رحمت کند مرحوم آیت‌الله والدِ ما را، می‌فرمودند: در دعاهایتان سعی کنید بهشت را پر کنید نه جهنم را؛ جهنم پر شدن، رضایت شیطان است ولی بهشت پر شدن، خشنودی پیغمبر است. و امام سجاد در ابوحمزه‌ی ثمالی عرض می‌کند: خدایا! خشنودیِ پیغمبر نزدِ شما از خشنودی شیطان برتر است.

و سومین مطلب، امام فرمودند: مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِإخوانِهِ وَ أهلِه مُدَّ فِی عُمره. کسانی که نیکویی و احسانشان، به برادران خودشان و خانواده‌ی خودشان می‌رسد، انسان‌های نیکوکاری‌اند. به خویشاوندانش، رحم خودش، برادر، خواهر، همسر، اولاد، بستگان، احسانِ او به این‌ها می‌رسد، خدا عمر این را طولانی می‌کند. پس اگر عمر طولانی می‌خواهید، از احسانِ به برادر، خواهر، اولاد، همسر و بستگان غافل نشوید و اگر رزق زیاد می‌خواهید، نیّت پاک و اگر می‌خواهیم اعمال ما، اعمال پاک و دور از آلودگی گناه باشد، صداقتِ در گفتار باشد.

توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند منّان خواستارم. والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته.