مجلس چهارده معصوم(ع) - جلسه چهارم در محضر امام حسن مجتبی / 20 اسفند1399 - پایگاه اطلاع رسانی استاد شیخ علیرضا حدائق

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

با عرض سلام وادب و احترام محضر همه‌ی عزیزان بیننده و شنونده در چهارمین جلسه از جلسات چهارده معصوم به یاد فقید سعید، مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین، جلسه را آغاز می‌کنیم با سخنی از چهارمین معصوم و دومین امام، آقا امام حسن مجتبی علیه‌السلام.

در سخنی که در کتاب شریف «تحف‌العقول» صفحه‌ی 235 از امام نقل شده، آقا امام حسن مجتبی، اثرات سازنده‌ی آمد و رفت در مسجد را و با مسجد ارتباط داشتن و مأنوس بودن را هشت نکته‌ی ارزشمند نام می‌برند. ما اگر مسجد برویم، به چه می‌رسیم؟ امروز متأسفانه ما شاهدیم که یک مقداری خلأ حضور نسل جوان در بعضی از مساجد دیده می‌شود. قطعاً منِ پدر، منِ مادر، اگر نگران آینده‌ی عزیزان خودم هستم و نگران آینده‌ی خودم هستم، تلاش کنم که فرزندان خودم را با خانه‌ی خدا، با مسجد و شرکت در مسجد آشنا کنم و مرتبط نمایم. شاید سؤال امام حسن، پاسخ به همین هم باشد که برای خیلی‌ها این سؤال مطرح است: ما اگر برویم مسجد مگر چه اتفاقی می‌افتد؟ این نمازی که می‌خواهیم در مسجد بخوانیم، در منزل می‌خوانیم...

ضمن این‌که نمازِ در مسجد با جماعت، ثوابش قابل محاسبه نیست اما این نکات ارزشمند را امام حسن مجتبی می‌فرماید نتیجه‌ی آمد و رفت به مسجد است. مَن اَدام اِختلافَ إلی المسجد اصاب اهدی الثواب. آن‌هایی که آمد و رفت‌شان در مسجد شکل می‌گیرد، حضرت می‌فرماید به یکی از این هشت امتیاز، حداقل دسترسی پیدا می‌کند. حالا بعضی‌ها هستند شاید به اکثریت این‌ها و به همه‌ی این‌ها دسترسی پیدا می‌کنند ولی حداقلش این است که یکی از این مواهب و نعمت‌های هشت‌گانه و امتیازهای هشت‌گانه نصیب او خواهد شد.

اول حضرت می‌فرماید: «آیَةَ مُحکَمَة». ما وقتی با مسجد در ارتباط باشیم و نمازها را در مسجد بخوانیم، این سبب می‌شود برهان و نشانه‌ای برای معرفت، برای ما ایجاد بشود. خودِ آمدن به مساجد، ما با برهان‌های دینی آشنا می‌شویم. خداوند، راه را برای ما و طریق هدایت را برای ما هموار خواهد کرد.

اَخَاً مستَفادا. از ویژگی‌های شرکتِ در مسجد این است که گاهی اوقات، دوستان مفید و ارزشمندی را ما در مسجد پیدا می‌کنیم. بالأخره وجه اشتراک همه‌ی این‌هایی که می‌آیند در مسجد، اعتقاد به خداست و اعتقاد به بندگی است. لذا بنده بارها به شما عرض کرده‌ام اگر می‌خواهید خوب‌ها را پیدا کنید، یکی از مکان‌هایی که می‌شود انسان‌های معتقد و متدیّن را جستجو کرد، در مساجد است. گرچه شاید در بعضی از مساجد هم 100 درصد همه این‌گونه نباشند ولی اکثریتی که شرکت می‌کنند، انسان‌های مستفادند و انسان‌های پرفایده هستند. اَخاً مستفادا. و خیلی‌ها هستند که می‌گویند: ما فلانی را در مسجد شناختم و با فلانی، در مسجد آشنا شدم. حتی صحنه‌های زیبایی که بعضی از پیمان‌های زندگی مشترک، شروعش در مسجد آغاز می‌شود. بزرگترها، دختری را در مسجد می‌بینند و انتخاب می‌کنند به همسری برای فرزندشان.

سوم حضرت می‌فرماید: عِلماً مُستَدرَفا. دانش و اطلاعات جامع. آمدنِ در مسجد، بر سطح دانشِ ما و اطلاعات ما افزوده می‌کند.

چهارم، رحمةً مُنتَظِرَه. آمدنِ در مسجد، انسان یک رحمتی را که انتظارش را می‌کشد، به برکت اهمیت دادن به خانه‌ی خدا و شرکت در جمع مؤمنین، آن رحمتی که ما منتظرش بودیم و تقاضایی که از خدا داشتیم، به برکت این آمدنِ در مسجد، چه‌بسا برای عده‌ای اتفاق می‌افتد.

پنجم، کَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَی الُهدی. آمدنِ در مسجد یک وقتی با سخنی ما آشنا می‌شویم؛ کلامی را می‌شنویم، یا از اصحاب مسجد یا از امام جماعت مسجد، یا از آن سخنرانی که مشغولِ به سخنرانی است، که آن کلمه سبب هدایت ما و مسیرِ درستیِ ما می‌شود.

ششم، أو تَرُدُّهُ عَنِ الرَّدی. یا سخنی را می‌شنویم که ما را از انحراف و پستی، دور خواهد کرد. آن سخن ما را از اخلاق زشتی که داشتیم، بازمی‌دارد.

و هفتم، تَرکُ الذُّنوب حَیائاً. آمدنِ در مسجد سبب می‌شود که انسان، گناه را ترک کند از روی حیا. ما وقتی مسجد می‌آییم در جمع مؤمنین، بالأخره رعایت می‌کنیم حرمتِ مکان را، حرمت مجلس را، حرمت حضورِ مؤمنین را، چه‌بسا هر حرفی و هر سخنی را بیان نمی‌کنیم و هر رفتاری را عمل نمی‌کنیم. علتش هم این است که از روی حیا، در جمع خوبان رعایت می‌کنیم و این یک امتیاز است که انسان در جمعی قرار بگیرد که به‌خاطر حیای آن جمع، گناه نکند.

و هشتم، أو خَشیَةَ. مسجد، انسان‌ها را رشد می‌دهد و پرورش می‌دهد به‌حدی که این‌ها از روی خشیّت هم، خدا را گناه نمی‌کنند. خشیّت یعنی آن ترسِ باطنی. یک وقتی ما گناه نمی‌کنیم به خاطر ملاحظه‌ی دیگران، که از روی حیا است. و یک وقتی گناه نمی‌کنیم از روی خشیّت، یعنی آن اوجِ معرفت که در درون، از خدا می‌ترسیم و به خاطر این‌که خدا را ناظر می‌دانیم و خودمان را در محضر خدا می‌دانیم، نافرمانی الهی انجام نمی‌دهیم.

ان‌شاءالله که اهتمام به مساجد در جامعه‌ی ما روزبه‌روز بیش‌تر و افزون‌تر شود و جوانان عزیزمان را با مساجد بتوانیم بهتر آشنا کنیم.

در پایان تقاضا می‌کنم که خداوند بر علوّ درجات ارواح مؤمنین و مؤمنات، منسوبین به همه‌ی عزیزانی که برنامه را مشاهده می‌کنید، خصوصاً فقید سعید، مرحوم آقای ابراهیم یقطین و درگذشتگان از فامیل محترمشان از درگاه ربوبیت خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.