استاد شیخ علیرضا حدائق روز چهارشنبه 18 اردیبهشت 98 در شروع مباحث «جایگاه خانواده در قرآن» به مسأله پاسداشت حقوق یکدیگر از عوامل تحکیم خانواده پرداختند.
مهم‌ترین مطالب:
یک‌بار دستور نداد
همسر امام خمینی (ره) گفته بودند: در این شصت سال زندگی مشترک، امام حتی یک‌بار با من آمرانه سخن نگفتند.
این امام در همین مملکت و در بین ما بود. نیازی نیست که امیرالمؤمنین (ع) را در روز قیامت میزان الاعمال کنند.
دختر امام می‌گوید: نیمه‌شب دیدم سروصدا از آشپزخانه می‌آید. دیدم امام پیش‌بند بسته‌اند و در حال شستن ظرف‌ها هستند.
امام فرمودند: شما زحمت پخت غذا را کشیدید. من بجای نماز شب دارم ظرف‌ها را می‌شویم.
هوای نفس؛ بلای خانمان‌سوز
آنچه سبب می‌شود عدالت در خانه اجرا نشود تبعیت از هوای نفس است.
این‌که دلم می‌خواهد؛ دوست دارم؛ نمی‌خواهی برو خانه پدرت؛ من می‌گویم و روی حرف من کسی حرف نزند، همگی هوای نفس است.
شما که هستید؟ خدا به پیامبرش که عقل کل است می‌فرماید: مشورت کن!
این استبدادها سبب می‌شود حق‌ها ضایع شود.
زبانتان را به‌ناحق نپیچانید
چیزی نگویید که حق کسی ضایع شود. تو که فلان مطلب را می‌دانی چرا می‌گویی از من شهادت نخواه؟
نمازگزاران واقعی کسانی هستند که واقعیت‌ها را بگویند هرچند به ضرر خودشان باشد.
برای خودت جهنم برو!
مرحوم جد ما آیت‌الله حاج شیخ ابوالحسن حدائق در درس اخلاق می‌گفتند: آقایان طلاب! اگر کسی می‌خواهد جهنم هم برود برای خودش برود.
بسیار سنگین است که به خاطر رفیق و شریک و همسایه و فرزند، آخرت خود را تباه کرد.
اگر دیدی بگو!
گواه شدن و گواهی دادن به‌حق واجب است. اگر می‌بینید یک حقی دارد ضایع می‌شود بگویید.
برخی می‌گویند: من دیدم ولی حرف نمی‌زنم.
قرآن کریم می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَى أَنْفُسِکُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ»
اگر در صحنه بودید باید شهادت بدهید! ولو این‌که به ضرر خودتان و نزدیکانتان باشد.
دام گذاری و دام برداری
در کمین گاه نباید نشست. دوربین باید جایی نصب شود که مردم خلاف نکنند.
نباید بگذاریم طرف جرم کند و مچش را بگیریم؛ اگر این‌گونه بود همه ما از دم، جهنمی بودیم.
می‌گوید: او را به حرف بیاور و صدایش را ضبط کن تا سند شود. ای‌وای بر تو!
خدا دام نمی‌گذارد بلکه راه گریز از دام را تعریف می‌کند.
