? روزگار غیبت، روزگاری پر از محنت و رنج برای پیروان امام زمان(عج) است. به دلیل فقدان امام در بین ما، مسائل و مشکلاتی در جامعه اتفاق می‌افتد و حتی گاهی اوقات یاران امام زمان(عج) شماتت می شوند. بدخواهان و کج اندیشان، ایشان را مسخره می‌کنند که اگر امامی داشتید در بین شما حاضر بود.
بر
بردباری در فرهنگ دینی، جایگاه ویژه‌ای دارد. در روایات ما دستورالعملی برای صبر تدوین شده که به طور کلی ما را به صبر در سه مقطع دعوت می کند؛
اولین مقطع، صبر در برابر مصیبت است. اگر انسان، عزیزی یا مالی را از دست دهد یا از نعمت سلامتی محروم شود موظف به صبر است.
بالاتر و دشوارتر از صبر بر مصیبت، صبر در برابر طاعت است. انسان باید در برابر اوامر الهی صبور باشد. قطعاً نماز، روزه، حج، رعایت حجاب، پاکدامنی و پاکی و تمام این فضائلی که در اسلام به عنوان واجب یا معروف از آن یاد می شود نیازمند صبر است.
عالی ترین مرتبه ی به صبر، صبر در برابر گناه است؛ اینکه انسان در برابر نافرمانی از خداوند، مهار نفس را بکشد. اینکه انسان با پاکی و ورع زندگی کند و از چشم، زبان، قلم، بیان و امکاناتی که خدا به او داده است سوء استفاده نکند.
یکی از مظاهر اطاعت الهی، تبعیت از ولیّ خدا و امام زمان(عج) است؛ ما باید در این زمینه هم راه صبر را پیش بگیریم و در اطاعتِ پیشوای غایب از نظر شکیبایی و صبوری کنیم.
? برشی از کتاب نسیم انتظار / استاد حاج شیخ علیرضا حدائق / صفحه 78
