استاد شیخ علیرضا حدائق شنبه 23 شهریور 98 در ادامه جلسات گذشته به مسأله «اهمیت و آثار نماز» پرداختند.
مهمترین مطالب:
?هرچه کُنی به خود کُنی
شخصی در مدینه این آیه را زیاد میخواند: «إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِکمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا» اگر خوبی کردید به خودتان کردهاید و اگر بدی کنید به خودتان برمیگردد.
همسایه یهودی او شنید؛ خواست تنبیهش کند. غذای مسمومی تهیه کرد و به در خانهاش برد.
آن مسلمان، غذا را سر زمین برد و هنگام استراحت، خواست غذا بخورد که دو جوان رسیدند و گفتند: ما گرسنه هستیم و به ما غذا بده. غذای خودش را به آنها داد.
غروب که به خانه برگشت صدای شیون از خانه همسایه بلند بود. علت را پرسید گفتند اینها دو پسر داشتند که سالها به مسافرت رفته بودند و بهمحض اینکه به منزل رسیدند مردند.
برای عرض تسلیت به خانه همسایه رفت. جسد دو جوان را دید و شناخت.
تا زن یهودی او را دید گفت: تو زندهای؟ ناهارت را نخوردی؟
گفت: ناهار مرا این دو جوان خوردند. من نمیدانستم بچههای شما هستند.
زن یهودی به سر زد و به صدق این آیه رسید.
در تاریخ آمده است که همین آیه، سبب مسلمان شدن این خانواده شد.
?فلسفه آفرینش
آثار نماز برای خود انسان است.
قرآن میفرماید: اساساً انسانها و جنیان را برای عبادت و پرستش آفریدیم.
امام صادق (ع) میفرماید: منظور از عبادت، معرفت است.
خروجی نمازتان باید معرفت بیشتر باشد. نمازی که باعث شناخت خدا نشود آن نمازی نیست که خدا مدنظر دارد.
?بشناسد میپرستد
امام حسین (ع) میفرمایند: ای بشریت! خدا انسانها را نیافرید مگر برای معرفت.
ما را خلق کردهاند که شناختمان را توسعه بدهیم. عبادت، وسیله است.
رفتارهای اجتماعی سالم و کارهای خداپسندانه باید ما را در همین چارچوب حرکت بدهد.
امام فرمود: هرچه معرفت انسانها بالاتر برود بندگی آنها بیشتر میشود.
دیدید بعضیها در بندگی خدا سست هستند به این دلیل است که معرفت و شناختشان ضعیف است.
أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ اَللَّهَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ اَلْعِبَادَ إِلاَّ لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ
?مهمتر از زیارت امام حسین (ع)!
مرحوم علامه نوری تا اواخر عمرش اگر کسی به ایشان مراجعه میکرد تا میتوانست به کسی ارجاع نمیداد و خودش همراه او میرفت و مشکلش را حل میکرد.
شاگردان به ایشان گفتند: برای شما زیبنده نیست مستقیماً این کار را بکنید. به ما بسپارید!
علامه نوری گفته بودند: سالها باورم این بود که بعد از واجبات، عالیترین عمل استحبابی در اسلام، زیارت کربلای امام حسین (ع) است. چند سال قبل، حدیثی را دیدم که رفع مشکلات مسلمانان را از زیارت امام حسین (ع) نیز مهمتر میدانست.
دلم میخواهد مشکلات مردم را تا خودم میتوانم، انجام بدهم.
?فرزندم از خودم جلوتر
آقایی میگفت شبها که برای نماز شب بیدار میشوم میبینم پسر 16 سالهام در قنوت نماز وتر است.
خیلی خجالت میکشم. با خود میگویم: تو هم سن این بچه که بودی نمازهای صبحت قضا میشد ولی این پسر، نماز شبش قضا نمیشود.
این معرفت است که اگر ایجاد شود دیگر لازم نیست به کسی بگویید نمازش را بخواند یا حجابش را رعایت کند یا حرامخوری نکند.
خودش رعایت میکند.