در چند جا توصیه شده که شکیبایی‌تان را از دست ندهید، یکی در برابر مشکلات، سختی‌ها و مصیبت‌ها. حالا مصیبت‌ها مثل اینکه انسان عزیزی را از دست می‌دهد یا اینکه مریض می‌شود، اتفاقاتی در زندگی او می‌افتد بعنوان مصیبت، می‌گویند باید صبور بود.
از جاهای دیگری که توصیه شده شکیبایی‌تان را از دست ندهید در برابر طاعت خداست، در بندگی خدا هم صابر باشید. بله نماز خواندن صبر می‌خواهد، خواهران من حجاب صبر می‌خواهد، اینطور نیست که هر کسی حجاب را رعایت کند. زحمت دارد، اصلا انجام واجبات زحمت دارد، حج زحمت دارد، صبر می‌خواهد، بعضی‌ها این صبر را ندارند، پرداخت زکات صبر می‌خواهد که بعضی‌ها ندارند و نمی‌توانند دل بکنند. اصلا کارهای خیر انجام دادن صبر می‌خواهد، همین مهدیه آمدن صبر می‌خواهد. همه این صبر را ندارند، از خانه بلند شویم برخیزیم بیاییم در مجلسی یک ساعت یا دو ساعت وقت بگذاریم! این آمدن و رفتن‌ها حقیقتا برخواسته از صبر است، کارهای خیر عموماً ریشه در صبر دارند، انسان‌هایی که اهل خیر هستند انسان‌های صبوری هستند در همان زمینه، اما حالا کمال صبر باید جامع همه‌ی این‌ها باشد. بعضی‌ها در کارهای خیر صبر دارند ولی در مصیبت‌ها صبور نیستند، در مصیبت صبور است در کار خیر صبور است، شکیباست، در برابر گناه صبور نیست! پول خوب خرج می‌کند اما غیبت هم الی ماشاءالله. و عالی‌ترین جلوه‌ی صبر صبرِ در برابر گناه است که اگر کسی بتواند نافرمانی خدا را بکند، بیگانگی با خدا نکند...! ما می‌خواهیم در این موارد صبور شویم چه کنیم که قوه‌ی صابره‌ی ما در این مواردی که عرض کردم ضریبش برود بالا که انشاءالله مشمول «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»[1] دیگر هی شکایت از همدیگر نکنیم، خرده از هم نگیریم، جامعه بشود یکپارچه، ضریب حوصله و تحمل بالا برود، این هم کلام رسول الله است، شبیه به همین حدیث هم در روایات از امیرالمومنین روایت نقل شده. پیامبر فرمود صبر دارای چهار شعبه است. یکی شوق و اشتیاق است. دوم شفقه، یعنی ترس و خوف، سوم زهادة یعنی خوب و پرهیزگاری، و چهارم حضرت فرمود ترقُّب یعنی انتظار. این چهار عنوان کلی است که پیغمبر نام می‌برد که پیام دارد ما در این مواردی که می‌خواهیم صبرمان را تقویت کنیم این‌ها یادمان نرود.
[1] بقره آیه46
