بسم الله الرحمن الرحیم
تولد مخفیانه
«قال الامام سید الساجدین و زین العابدین، فی القائم منا سننٌ من سنن الانبیاء امَّا مِن ابراهیم فشِفاء الولادة و اعتضادُ الناس»[1]
عرض سلام دارم خدمت عزیزان بیننده و شنونده.
سخن ما و گفتار ما پیرامون وظائف منتظران در عصر غیبت بود. در بخشی از این وظائف که وظائف فردی تعریف و توصیف می‌شود، وظائف فردی یکی از وظائف منتظران در عصر غیبت، در حوزه شناخت است. ما اماممان را بشناسیم و رهبرمان و پیشوایمان را بشناسیم.
یکی از مسائلی که در حوزه شناخت اهمیت دارد ،شناخت سجلّی یا شناخت شناسنامه‌ای حضرت است. امام زمان ما فرزند کسیت، مادر او کیست، از چه پدر و مادری متولد شده، نحوه ولادت حضرت چگونه بوده، امتیازی که امام زمان(عج) در بین ائمه دارد آن امتیاز چیست؟ نحوه زندگی کردن حضرت و نحوه گذران عمر شریف حضرت چه در غیبت صغرا و چه در غیبت کری، این‌ها مطالبی است که در حوزه شناخت و آن شناخت شخصیتی حضرت، برای هر شیعه‌ای ضرورت دارد.
لذا شیعیان پیروان و محبان امام زمان، سیر مطالعاتی خود را نسبت به امام زمانشان باید قوی کنند. امروز ما در برابر این امام مامور به ادای تکلیفیم، امام ما و حجت خدا بر ما صاحب‌الزمان است، امام زمانمان را باید بشناسیم که اگر شخصی از ما سؤالی کرد، پرسشی پرسید، نسبت به امام زمان (عج)با اطلاعات کافی و دقیق بتوانیم پاسخ بدهیم.
از نکاتی که از ویژگی‌های خاص امام زمان (عج) است که توجه به آن در ضریب معرفت و بالا بردن معرفت ما مؤثر خواهد بود، این است که وجود مقدس امام زمان(عج) از زمانی که وجودش در رحم مادر شکل گرفت به‌واسطه جریاناتی که حاکم بود بر جامعه و دورانی که حضرت در آن دوران متولد شد، وجود مقدس مادر ایشان نرجس خاتون دوران حمل و بارداری‌اش مخفی بود. علت هم این بود که از وجود مقدس رسول خدا(ص) گرفته و ائمه معصومین (ع) همه بشارت یک منجی عدالت‌گستر را داده بودند، در روایاتی حتی نام حضرت گرفته‌شده بود که از کدام پدر متولد می‌شود، باوجود تمام این روایات و خبرها، دیکتاتورهای معاصر با امام هادی (ع) و امام عسکری (ع) متوجه بودند که این منجی عدالت‌گستر از این فرد متولد می‌شود. لذا شما می‌بینید در زمان امام هادی (ع) حضرت 20 سال در سامرا تحت نظر قرار می‌گیرد و پدر امام زمان(عج) امام حسن عسکری(ع) به همین کیفیت، این‌ها یک مراقبت‌های شدیدی ایجاد کردند و خانه امام را رصد می‌کردند، رفت‌وآمدها را کنترل می‌کردند و منتظر بودند که آن منجی عدالت‌گستری که بنیاد و بنیان ظلم و جور را به هم خواهد ریخت متولد شود و او را به شهادت برسانند. لذا نرجس خاتون از آغاز بارداری آثار حمل در او مخفی بود، حتی تا شب ولادت آقا امام زمان(عج)، شب نیمه شعبان، حکیمه خاتون که عمه امام عسگری و دختر امام هادی، و محرم بیت ولایت است، امام عسگری به دنبال ایشان فرستادند که عمه جان امشب در خانه ما حضورداشته باشید و آن منجی عدالت‌گستری که خدا وعده آمدنش را داده، امشب پا به عرصه گیتی می‌گذارد؛ که حکیمه خاتون تعجب کرد و گفت من آثار حمل و بارداری را در همسر شما مشاهده نمی‌کنم. امام فرمودند امشب وعده الهی تحقق می‌یابد که حکیمه خاتون می‌فرماید : نیمه‌های شب برای تهجد و راز و نیاز، دیدم نرجس خاتون در بستر آرمیده و هیچ آثاری از درد و بارداری در او نمی‌دیدم که یک‌لحظه به ذهنم آمد که نکند آنچه پسر برادرم گفته تحقق پیدا نکند، صدای امام عسکری از اتاق دیگر درخواست که عمه در وعده الهی تردید نکن، امشب تحقق پیدا می‌کند که یک‌دفعه دیدم نرجس خاتون بلند شد و اضطراب شدیدی داشت درد شدیدی داشت و حالت یک خانمی که باردار است و در آستانه زایمان که اسباب و لوازم مربوطه را برداشتند و در همان وقت سحر، نیمه شعبان وجود مقدس امام زمان(عج) متولد شد. علت هم همین بود که عرض کردم، تولد مخفی است چون حکومت ظالم ستمگر منتظر بود که از امام عسکری فرزندی متولد شود و او را به شهادت برسانند. این از ویژگی‌های امام زمان (عج) ماست که نسبت به بقیه ائمه این ویژگی خاص را داشتند که در روایتی آقا زین العابدین(ع) در روایتی چند تا ویژگی از امام زمان (عج) برگرفته از انبیای دیگر نام می‌برند که یکی از ویژگی‌هایی که وجه شباهت امام عصر(عج) باوجود مقدس ابراهیم خلیل‌الرحمن است، می‌فرماید «امّا من ابراهیم فخفاء الولادة» همانطور که حضرت ابراهیم مخفیانه متولد شد و بعد هم از مردم فاصله گرفت چون شرایط یک شرایط خاصی بود، امام عصر هم مخفیانه متولد شد و در این دوران غیبت صغرا و غیبت کبرا از مردم فاصله گرفت که در پس پرده غیبت مردم او را نمی‌دیدند چون شرایط مقتضی برای حضور امام نبود، این را ما توجه داشته باشیم که از ویژگی‌های امام زمان تولد مخفیانه حضرت به خاطر شرایطی که حاکم بود، سایر ائمه این‌گونه متولد نشدند ولی امام عصر(عج) مخفیانه متولد شد.
توفیقات عزیزان را از خداوند خواستارم.
والسلام علیک و رحمة الله و برکاته
[1] کمال‌الدین و تمام‌النعمة ج1 ص322
