???? جلسه سیزدهم/ در محضر امام حسن عسکری(ع)
بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین أبیالقاسم المصطفی محمد و علی أهل بیته الائمه الهداة المهدیین لاسیما بقیة الله المنتظَر حجة ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف
عرض سلام و احترام دارم خدمت همهی عزیزانی که برنامهی چهارده معصوم را مشاهده میفرمایید که به یاد مغفرت پناه و فقید سعید حاج ابراهیم یقطین بنیانگذار این سنت ارزشمند است.
در سیزدهمین جلسه از جلسات معصومین هستیم که این جلسات در ماه مبارک رمضان قرار گرفته است، امروز پای سفرهی خان سیزدهمین معصوم و یازدهمین امام، آقا امام عسگری هستیم. سخنی را از فرمایشات حضرت محضر عزیزان تقدیم کنم، امام میفرماید «أورع الناس من وقف عند الشبهه»[1] باورعترین انسانها و پاکدامنترین انسانها کسانی هستند که در مقام شبهه خودشان را کنترل میکنند، ضمن اینکه این را اشاره کنم، در آن خطبهی شبعانیهای که از رسول خدا در جمعهی آخر شعبان در مدینهی منوره نقل شده، پایان خطبه وقتی که امیرالمومنین از رسول الله سوال کردند بهترین کار چیست؟ رسول الله فرمود «الورع عن محارم الله»[2] ورع از هر چه حرام است یعنی اجتناب و خودنگهداری از هر چه خدا نمیپسندد. در این سخن امام یازدهم، ایشان میفرماید یک أورع داریم یعنی باورعترین چه کسانی هستند؟ حضرت میفرماید «أورع الناس من وقف عند الشبهه»[3] باورعترین انسانها کسانی هستند که در نزد شبهه خودشان را نگه میدارند. مقام شبهه یعنی جایی که ما تردید داریم اینکار حلال است یا حرام، حلال و حرامش برای ما قابل تشخیص نیست، آنجا انجام ندهیم و مرتکب نشویم، مسلماً جایی که مطمئنیم کاری حرام است قطعا نباید انجام داد و مطمئینیم کاری واجب است که باید انجام داد، شبهه یعنی یک مقام احتیاطی، جایی که علم به حرمت نداریم، همانجا هم خود را کنترل کنیم و رعایت کنیم.
من سخنی میخواهم بگویم نمیدانم این سخن غیبت است یا نیست! نگویم، معاملهای میخواهم انجام دهم نمیدانم این معامله مشروع است یا نیست! انجام ندهم. نگاه میخواهم بکنم به صحنهای نمیدانم این نگاه کردن من جائز است یا نیست! میگویند «اورع الناس من وقف عند الشبهه»[4]
نکته دیگر اینکه حضرت میفرماید «أعبد الناس من أقام علی الفرائض»[5] عابدترین انسانها و بندهترین افراد کسانی هستند که واجباتشان را برپا میدارند. نشانهی عبادت زیاد خواندن زیارت عاشورای تنها نیست، نماز شب نیست، ذکر گفتن و تلاوت قرآن نیست، اول اقامهی واجبات است. عابدترین انسانها کسانی هستند که نماز واجب آنها فوت نمیشود، حج واجب آنها تعطیل نمیشود، خمس واجب آنها تعطیل نمیشود، اگر زکاتی برای آنها واجب شده زکات را میپردازند. پیغمبر به امیرالمومنین فرمود یا علی وقتی دیدی مردم به مستحبات مشغولند تو واجبات خودت را انجام بده.
سوم حضرت فرمود «أزهد الناس من ترک الحرام»[6] زاهدترین انسانها کسانی هستند که حرام انجام نمیدهند. بعضیها زهد در مسائل اقتصادی دارند همه جا نمیروند و میگویند وابسته به دنیا نیستیم، اما از این مهمتر این است که انسان از حرام فاصله بگیرد.
در فراز پایانی امام میفرماید «اشد الناس اجتهاداً من ترک الذنوب»[7] انسان کوشا و پرکار کیست از نگاه اهلبیت؟ پرکاری از نگاه اهلبیت تعریف دارد و آن این است که روزی روزِ پرکاری من است که من آن روز گناه نکرده باشم. کسانی که گناه را کنار میگذارند اینها انسانهای کوشا و پرتلاش و پرکاری هستند.
انشاءالله که از برکات این ماه مبارک توفیق تحصیل این صفات ارزشمندی که از امام یازدهم تقدیم شد خداوند به همهی ما عنایت بفرماید.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
[1] تحف العقول ص489
[2] تحف العقول ص489
[3] تحف العقول ص489
[4] تحف العقول ص489
[5] تحف العقول ص489
[6] تحف العقول ص489
[7] تحف العقول ص489