امام هادی(ع) می‌فرماید: «اَلحَسَدُ ماحِقُ الحَسَناتِ». حسادت سبب می‌شود که خوبی‌ها و حسنات شما نابود ‌شود.
حسادت، حالتی است که شخص، آرزوی نابودی نعمت دیگری می‌کند. مثلاً می‌گوید: فلانی، ثروتش از دست برود، علمش از دست برود، ولو اینکه به من نرسد.
اما غبطه؛ حالتی است که شخص گوید: خدایا همان‌طوری که این شخص دارای این ویژگی‌ها و موقعیت است، به من هم عنایت کن.

از خدا نمی‌خواهیم که از او بستان.