آنچه برای دیگران طلب کنیم، ابتدا در حقّ خودمان به اجابت می‌رسد. اگر اول برای خود دعا کردیم، ما را در نوبت اجابت نگه می دارند، اما هرگاه در دعا کردن، ابتدا دیگران را مقدّم نماییم، ما را به ابتدای صف اجابت منتقل می کنند. لذا می‌بایست با سعه‌ی صدر و صبوری، همیشه دیگران را در دعا بر خود مقدّم بداریم.