آیت‌الله‌العظمی محلاتی نقل کرده بودند: روزی قبل از نماز جماعت، این فکر در ذهنم آمد که تا این سن هفتادسالگی یک‌بار دچار فراموشی نشدم و از این بابت خدا را شکر کردم.
در همان نماز تشهد را فراموش کردم. هرچه فکر کردم به یاد نیاوردم.
یکی از مأمومین که احساس کرد دچار نسیان شده‌ام ذکر تشهد را بلند گفت.
خدا می‌خواست یک تلنگر بزند که حافظه‌ات نیز از ماست.