--2
--

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:
دوست دارم جوانان شما را تنها در دو حالت ببینم :
دانشمند یا در حال تحصیل دانش
یا خودش عالم و صاحب اندیشه شده یا در جستجوی دانش و خودشناسی است.
اگر جوانی چنین نکند کوتاهی کرده و خود را تباه ساخته است.
امام صادق عليه السلام: لَسْتُ اُحِبُّ اَنْ اَرَى الشّابَّ مِنْـكُمْ اِلاّ غادياً فى حالَيْنِ : اِمّا عالِماً اَوْمُتَعَلِّما ، فَاِنْ لَمْ يَفْعَلْ فَرَّطَ ، فَاِنْ فَرَّطَ ضَيَّعَ

--2
--

عمو جان! شهادت می‌دهم که مظهر وفاداری، تسلیم برای خدا، تصدیق دین و ولایت و نصیحت بودی.
نصیحت به معنای خیرخواهی و دلسوزی نسبت به دیگران.
ابالفضل(ع) به همگان آموخت که اگر دست هم نداری با زبانت از دین و ولایت دفاع کن.
«و أشهد لک بالوفا و التسلیم و التصدیق و النصیحة لخلف النبی المرسَل»

----2
----

اگر عاشق برادر بود تنها برای خدا بود و بس.
عصر عاشورا پیکر قطعه قطعه‌ی برادر را بلند کرد و سر به آسمان برد و گفت: الَلهمَّ تَقَبَّلْ هَذَا الْقُرْبان. خدایا این قربانی را ما بپذیر.
یعنی خدایا، حسین (ع) را هم برای تو می‌خواهیم.

--2
--

اگر کسی دوست دارد بداند رضایت الهی را کسب کرده است باید بداند خداوند خشنودی خود را در خشنودی پدر قرار داده است.
پس اگر کسی به پدرش بی حرمتی کرده و وی را از خود ناراضی نموده؛ شک نداشته باشد که خداوند از او ناراضی است.

برگرفته از فرموده پیامبر(ص): « رِضا اللّه في رِضا الوالِدِ ، وسَخَطُ اللّه في سَخَطِ الوالِدِ »

---2
---

امیرالمؤمنین (ع) فرمود: به خودتان نگویید فردا حساب‌هایم را انجام می‌دهم.
یکی از وسوسه‌های شیطان امروز و فردا کردن است.
یک‌وقتی به خودتان می‌آیید که شما را روی تخته تابوت حمل می‌کنند.
در آن‌وقت بیداری فایده‌ای ندارد.

-2
-

جود و سخاوت، هر دو به معنای بخشندگی است اما انسان جواد در مرتبه ای بالاتر، قبل از این که شخص نیازمند عرض حاجت کند به او کمک می کند.
از کثرت در جود و بخشش بود که امام محمد تقی (ع) به «جواد الائمه (ع)» ملقب گردید.

-2
-

امام حسین (ع) در فرازی از دعای عرفه می فرماید: «خدایا! تو را سپاس می‌گویم که مرا در دولت ائمه‌ی کفر خلق نکردی.» یعنی همین که انسان توفیق زندگی را در یک حکومت اسلامی دارد بسیار نعمت بزرگی است و جای شکر فراوان دارد.
انقلاب اسلامی نیز از بزرگترین مواهبی است که خداوند در روز 22 بهمن سال 57 به ما عنایت فرمود.

--2
--

کرم ابریشم آنقدر به دور خودش پیله می تند تا در آن زندانی شود و همانجا می‌میرد.
امام باقر (ع) می‌فرماید: مثل دنیاپرستان و دنیا مانند کرم ابریشم و پیله‌اش است.
راه نجات، قانع زیستن است.
قانع کیست؟ کسی که می‌خواهد نفس را مدیریت کند؛ یک طبقه پایین‌تر از خودش را می بیند و می گوید الحمدلله .

طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه