Na12
Na12-1

کسی می تواند منتظر امام زمان(عج) باشد که در رسیدگی به امور نیازمندان بی‌تفاوت نباشد. در شرایطی که افراد نیازمند در فشار و سختی بیش‌تری هستند مسئولیت سنگین تری متوجه همه ی ماست.
قرآن کریم انفاق آشکارا و پنهانی را از صفات مؤمنان معرفی می کند.
الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِى السَّرَّاء وَالضَّرَّاء (سوره آل‌عمران، آیه 134)
همان‌ها که در توانگری و تنگدستی، انفاق می‌کنند؛
دستگیری از مستمندان یک تکلیف کلی همگانی است. مؤمنان نباید نسبت به یکدیگر بی تفاوت باشند. یاران و منتظران حقیقی امام زمان(عج) کسانی هستند که به یاد فقرا و ضعفای جامعه هستند. آن‌ها با تأسی به امیر مؤمنان(ع) که نیمه های شب، کیسه‌های آرد و خرما را بین فقرا توزیع می‌کردند، به روش‌های آبرومندانه به یاری مستمندان می شتابند
ابن عباس می گوید، شبی علی(ع) مشغول توزیع بسته های آرد و خرما بودند و من به دنبال ایشان می‌رفتم. عرض کردم افرادی که شما برای آن‌ها آذوقه می برید اکثراً از نهروانی ها و دشمنان شما هستند. امام فرمودند: می دانم. اگر آن‌ها در مسیر ولایت بودند دقت بیش‌تری به حالشان می شد.
این سیره ی رهبران الهی است که حتی نسبت به دشمنان خودشان هم اهل دستگیری بودند

? برشی از کتاب نسیم انتظار / استاد حاج شیخ علیرضا حدائق / صفحه 62

----

انسان‌های باتقوا شادی‌ها و خوشی‌های خود را با مردم تقسیم می‌کند و اندوه را در خود نهفته نگه می‌دارد.
ولی انسان‌های بی‌تقوا اندوهشان را با مردم تقسیم می‌کنند و هر چه ناخوشی و ناراحتی و مریضی و نداری دارد را برای دیگران تعریف می‌کند و دارایی‌ها و امکانات و خوشی‌هایش را برای دیگران بازگو نمی‌کند.

Na11

? محبت پایدار، معجونی است از سه مرتبه ی زبانی، قلبی و عملی؛
اگر دعای ندبه، زیارت آل‌یاسین و دعای عهد را زمزمه می کنیم و قلباً هم امام زمان(عج) را دوست داریم باید در رفتارهایمان همین محبت را نشان بدهیم. اگر چنین شد در شب عروسی فرزندانمان یا در مسافرت‌های خارج از کشور و محافل خصوصی و خانوادگی یا دوستانه، فراموش نمی کنیم که امام زمان(عج) بر گفتار و کردار ما حاضر و ناظر است و مراقب عملکرد خود هستیم.
? برشی از کتاب نسیم انتظار/ استاد حاج شیخ علیرضا حدائق / صفحه 59

---

در فتح مکه وقتی پیامبر اکرم (ص) وارد مکه شدند نگاهی به کعبه انداختند و خطاب به خانه خدا فرمودند: خدا به تو شرف، عظمت و عزت داده است.
اما یک‌چیزی حرمتش از تو بالاتر است و آن آبروی مؤمن است.
بدتر از ریختن خون دیگران، بردن آبروی مؤمن است؛ چون حیثیت یک فرد نابود می‌شود.

Sa2-07

?قدم اول در کسب معرفت آن است که انسان خود را بیابد. شخص متحیر، توان حرکت را از خود سلب می‌کند لذا انسان در مسیر عبودیت اگر خود را پیدا نکند و در شناخت خود متحیر مانده باشد اصلاً حرکت نمی‌کند تا به گام بعدی برسد. آدمی تا نداند کیست و چه توان و قابلیت‌‌هایی دارد انگیزه حرکت به سوی سعادت را هم نخواهد داشت. به همین دلیل است که در روایات ما از خودشناسی به مقدمه خداشناسی یاد شده است.

? برشی از کتاب سبک زندگی مهدوی/ استاد حاج شیخ علیرضا حدائق / جلد دوم، صفحه 46

Na08
Na08-1

?چرا ما باید ائمه(ع) را دوست داشته باشیم؟ چرا محبت این انوار مقدس واجب است؟
محبت، یک رابطه ی دو سویه است؛ یعنی اگر کسی ما را دوست دارد، ما هم متقابلاً باید به او محبت کنیم این منطق قرآن است.

Sa2-06
Sa2-06-1

? کسی که مسیر طبابت را در پیش گرفته است اگر کمی انصاف داشته باشد باید در مقابل عظمت هنر صانع انسان سر تعظیم فرود آورد. پزشکی می‌گفت: مردم از اینکه چرا کسی مویرگ‌های سرش بسته می‌شود و سکته می‌کند تعجب می‌کنند، اما من در عجبم که این مویرگ‌‌های نازک چگونه بدون آنکه مسدود شوند سالهای متمادی خون را در خود جابجا می‌کنند. چگونه است که آدمی خودش باید در شبانه روز چند ساعت استراحت کند، ولی قلبش یک عمر بی‌‌وقفه و استراحت کار می‌کند؟

--2
--

اگر پیامبر (ص) در ایران کار خود را شروع کرده بود سرعت پیشرفت اسلام بیشتر بود.
به یک مدیری می‌گویند تمام شرایط برای مدیریت شما فراهم است و یک نفر نیز مدیر مجموعه‌ای می‌شود که نه بودجه‌ای دارد و نه زیرساخت‌های لازم را در اختیار دارد. کار کدام‌یک سخت‌تر است؟
پیامبر (ص) مانند مدیری بود که انسان را از زیر صفر به بینهایت رساند؛ اما ابراهیم (ع) از بابل مهد تمدن و موسی (ع) از مصر و نوح (ع) در بین‌النهرین کار خود را شروع کردند.
رمز موفقیت اولیه پیامبر (ص) بنا بر تأکید قرآن، اخلاق بوده است.

طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه