------

دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ وجَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ ونَقماتِکَ ووفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین.

خدایا، مرا در این ماه به خشنودی ات نزدیک کن و از خشم و انتقامت برکنار دار و به قرائت آیاتت موفق کن، ای مهربان ترین مهربانان.

 

عصاره‌ی دعاهای ائمه (ع)، دو واژه‌ی کلی است:

خشنودی خدا و عاقبت‌به‌خیری

که دقیقاً شاعر فارسی‌زبان به نظم آورده است:

خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار

-----

دعای روز اول ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ وقیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ ونَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ وهَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ.

خدایا! روزه مرا در این روز مانند روزه داران حقیقی که مقبول توست قرار ده، و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعی و مرا از خواب غافلان بیدار ساز و گناهم را ببخش ای معبود جهانیان و در گذر از من ای بخشنده ی گنهکاران

 

  • قالَت فاطِمَةُ الزَّهراء عليهاالسلام: ما يَصْنَعُ الصّائِمُبِصِيامِهِ اِذا لَمْ يَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ

حضرت زهرا (س) می‌فرماید: اگر روزه‌دار، زبان و گوش و چشم و اعضای دیگر بدنش را مراقبت نکند روزه خود را بی‌اثر کرده است.

اعضاء باید از نافرمانی خدا کنترل شوند.

---

نظام عالم، شانسی نیست. مردم! کار خدا روی حساب است.
اگر دیدید کسی موقعیت‌هایی دارد پیدایش کنید و ببینید منشأش چیست؟
پارتی‌بازی نیست که خدا به یک برادر بدهد و بشود هابیل و به یک برادر ندهد و بشود قابیل. این خلاف عدالت خدا است.
به میرزای شیرازی گفتند: رمز موفقیت شما چیست؟
گفت: من در طول زندگی هیچ‌گاه خودم را برتر و بهتر از دیگران ندانستم. همیشه بر اساس هرچه برای خودم می‌پسندیدم با دیگران عمل کردم.

---

امام صادق (ع) به ‌عنوان بصری فرمودند: اگر کسی به تو گفت: اگر یکی بگویی ده تا می‌شنوی، تو بگو: اگر ده تا بگویی یکی نمی‌شنوی.
این‌جور باشیم.
ما هنوز طرف مقابل حرف نزده می‌گوییم: اگر بگویی، ده تا به تو می‌گویم.
اگر به ما توهین کرد به آباء و اجداد او توهین می‌کنیم.
چه خبر است؟

-

برخی متدینین خود را باخته‌اند. می‌گویند: دیگر کار درست نمی‌شود مگر اینکه امام زمان (عج) بیاید.
چقدر امام زمان (عج) مظلوم است که تمام کم‌کاری‌های خود را بر دوش حضرت می‌گذاریم. مثل بچه‌هایی که خانه را به‌هم‌ریخته‌اند و می‌گویند مادر ما بیاید و درست کند.
خب بی‌انصاف! شما بلند شوید و بخشی از کار را درست کنید.
آیا حرف زدی؟ کار کردی؟

--

در روایات آمده است که در دوران ظهور امام زمان (عج) در پرتوی اطاعت از خدا، آن‌قدر دل‌های مردم به هم نزدیک است که اگر کسی نیاز به پول داشته باشد و از جیب برادر دینی خود بردارد هم صاحب پول راضی به این کار است و هم آن فرد، بیش از نیاز خود برنمی‌دارد.
در آن دوران، مردم اختلافی با هم ندارند. من و تو ندارند. تفاوتی ندارد که کار دست این شخص باشد یا دیگری.
أَتَی الرَّجُلُ إِلَی کیسِ أَخِیهِ فَیأْخُذُ حَاجَتَهُ فَلَا یمْنَعُهُ

--

در دولت کریمه‌ی امام زمان (عج) مرزها برداشته و قلب‌ها به یکدیگر نزدیک می‌شود.
انسان‌ها با این فرهنگ رشد می‌کنند که «إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى‏» همه از یک پدر و مادر و از یک ریشه و اساسیم.
مؤمنین واقعی، خود را جداگانه و برتر از دیگران نمی‌دانند؛ چراکه یاد خدا چنین وحدت و آرامشی را در آن‌ها ایجاد کرده است.

--

علمای علم اخلاق می‌گویند: حتماً نباید استاد بالای سرت باشد. خدا استادهای رایگانی در اختیار ما قرار داده است ولی ما قدر نمی‌دانیم.
همه ما برای یکدیگر استادیم. جامعه، معلم است. صبح که از خانه بیرون می‌آیی رفتارهای مردم، کلاس زندگی است.
بدی‌ها را می‌بینی انجام نده و خوبی را می‌بینی انجام بده.
بهترین استادهای اخلاق، مردم هستند.

طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه