مردم دعای ندبه خواندن خوب است، زیارت عاشورا خواندن خوب است، حج رفتن خوب است، تمام انجام واجبات ارزشمند است به شرط اینکه شیطان در زندگی‌ات ندود. بعضی‌ها حج می‌روند ولی تسخیر شیطان هستند، بعضی‌ها نماز هم می‌خوانند نماز شب هم می‌خوانند و گُر و گُر غیبت می‌کنند. جلساتش تعطیل نمی‌شود، ولی اخلاق خوبی هم ندارد، آقا دائم الذکر است اما غیبت را هم ترک نمی‌کند. اشک برای امام حسین می‌ریزیم اما نگاه به حرام هم می‌کنیم! هنر در رسیدن به مدارج عالیه‌ی معرفت راه را بر شیطان بستن است.

ببنید در قرآن لازمه‌ی تمسک به عروة الوثقی کفر به طاغوت است، در راس طاغوت ابلیس است. خدا در آیت الکرسی می‌فرماید «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى» اول باید کفر به طاغوت داشته باشی، اول باید پیشگیری کنی از آسیب‌ها تا روی آوردن به معنویت‌ها اثر کند، وگرنه بعضی‌ها در معنویات خیلی کار می‌کنند، بقول بعضی از بزرگان علم اخلاق ولخرج در معنویات هستند، ذکر زیاد می‌گویند، زیارت زیاد می‌روند و نماز زیاد می‌خوانند ولی حفظش نمی‌کنند، خرابش می‌کنند.