محبت، امرِ الزامی است یا امرِ اختیاری است؟ اصلاً ما در روابط اجتماعی‌مان، مجبوریم بعضی‌ها را دوست بداریم یا مختاریم؟
محبت، یک امرِ اختیاری است. شما اختیار دارید که یکی را دوست بدارید یا دوست ندارید؛ به هر دلیلی.
اما تنها جایی که محبت، یک امر الزامی و واجب است، نسبت به اهل‌البیت است. چرا؟ چون عزیزان، بیاورید روی کاغذ و بنویسید: محبتِ خودم به خودم ضرب‌در بی‌نهایت مساوی است با محبتِ خدا و امام زمان به من.
حاج آقا، کِی خودت را به اندازه‌ی امام زمان که دوست می‌دارد، دوست می‌داری؟؟
شما کِی بچه‌هایت را به اندازه‌ی امام زمان دوست می‌داری؟
خواهر محترمه! شما کِی خودت را به اندازه‌ی آن عنایتی که ولیّ عصر به شما دارد، به خودت عنایت داری؟
پدرِ مهربان امت است... امام، الوالِدُ الشَّفیق. این را متأسفانه، جوان‌هایمان نمی‌دانند... بعضی‌ها نمی‌دانند...
