بزرگان می‌گویند مردم چند نوع سبک زندگی در مراوده‌ی با دوستانشان دارند؛ بعضی‌ها فقط هنری که می‌کنند، دوستِ خودشان را حفظ می‌کنند. دیگر اضافه هم نمی‌کنند. همین دوست‌هایی که دارند، حفظشان می‌کنند. این یک دسته، که در رفتارها و ارتباط‌ها با دوستان هستند. پنجاه تا دوست داریم، پنجاه تا دوست را حفظش می‌کنیم.
بعضی‌ها را ما داریم که دوستانِ خود را نسبت به خود بی‌تفاوت می‌کنند. دوست دارند. و به واسطه‌ی بی‌توجهی و سستی و کوتاهی، رفته رفته بی‌تفاوتی را در دوستانِ خود ایجاد می‌کنند. پناه بر خدا، بعضی‌ها دوستانشان را دشمن می‌کنند. یعنی خیلی خسران است. رفیق دارند ولی رفیقشان می‌شود دشمنشان.
اما گروه چهارم که واقعاً آیه این را می‌فرماید و این‌گونه باید بود، کسانی که دشمنانشان را هم می‌کنند دوست. پیغمبر، خالد بن ولیدی که در جنگ احد، یکی از علت‌های شکست مسلمان‌ها، یورش خالد بن ولید از عقبه‌ی لشکر مسلمین بود، فرمانده‌ی سپاه ابوسفیان بود. بعد از گذشت شش سال، خالد بن ولید مسلمان شد. اسلام آورد. در فتح مکه، یکی از فرماندهان حمله‌ی به مکه بود و فتح مکه را انجام دادند. پیغمبر، با اخلاق، دشمن را و فرمانده‌ی دشمن را می‌کند فرمانده‌ی سپاه خودی. امام حسین با اخلاق، حر بن یزید ریاحی که آمده حضرت را تحت‌الحفظ ببرد کوفه، می‌کند اصحاب‌الحسین. اخلاق...
