ویژگی‌هایی که امام حسین (ع) برای امام زمان (عج) نام می‌برد که برگرفته از انبیای بزرگ الهی است
سیدالشهداء (ع) می‌فرماید: «اما سنة من نوح فطول العمر»
همان‌طور که حضرت نوع عمری طولانی داشت.
حضرت نوح (ع) 950 سال زندگانی قبل از طوفان داشت.
یک توضیحی عرض کنم. برخی می‌گویند چطور می‌شود یک انسان در شرایط موجود قرن‌ها زندگی کند تا ظهور کی اتفاق بیفتد این آقا باشد در همین جامعه و در همین شرایط ولی طول عمر داشته باشد؟
اولاً در تاریخ بشر سابقه داشته انسان‌هایی که در مسیر گذر تاریخ از یک‌عمر طولانی برخوردار بوده‌اند. حضرت لقمان را برخی‌ها تا سه هزار سال عمر تعریف کرده‌اند.
نکته مهم‌تر این‌که قدرت خدا بر همه قدرت‌ها مسیطر است. خداوند کار نشد را شدنی می‌کند.
شما امروز به هر دانشمند و طبیب و استادی بگویید می‌شود یک خانمی بدون این‌که شوهر داشته باشد بچه‌دار شود؟ می‌گویند: امکان ندارد ولی حضرت مریم این‌گونه بود و با هیچ علمی سازگاری ندارد.
یک جواب معمای طول عمر با این اعتقاد ولایت الهی می‌شود حل کرد. همان خدایی که بشر را آفریده یک ن فر را نگه‌داشته است.
از شواهد رجعت و طول عمر اصحاب کهف هستند. بیش از سه قرن خوابی ده بودند و بدنشان سالم بود و وقتی بیدار شدند خودشان مانده بودند که چقدر خوابیده‌اند. یکی گفت: یک نیمروز یکی گفت: یک روز کامل. قرآن این جریان را نقل می‌کند. تاریخ می‌نویسد.
نکته دیگر این‌که وقتی وسیله‌ای را درست می‌کنند می‌گویند اگر از آن درست استفاده کردی ده سال کار می‌کند. تازه ضمانت‌نامه هم می‌دهند و مطمئن هم هستند.
یک‌وقتی طرف این وسیله را می‌گیرد و سوءاستفاده می‌کند. آن‌گونه که باید درست استفاده نمی‌کند.
مردم خدا پیکر شما را طراحی کرده است که قابلیت طول عمر را دارد اگر درست استفاده کنید.
چون علم ما کم است نحوه استفاده‌مان از فیزیک بدن درست نیست.
لذا می‌بینید طرف به میان‌سالی که می‌رسد بیماری‌های مختلف دچار می‌شود.
اگر مردم این آگاهی را داشته باشند که چگونه از بدن استفاده کرد؟ طول عمر پیدا می‌کند. ولی ما درست استفاده نمی‌کنیم.
امام زمان آگاه‌ترین و عالم‌ترین فرد نظام خلقت به استفاده از مواهب الهی است.
می‌داند چطور باید از این فرصت و امکانات استفاده کرد و ضرر و زیان در چیست؟
لذا طول عمر هم جنبه اثبات علمی و هم جنبه اثبات اعتقادی و هم جنبه اثبات تاریخی دارد.
