یک‌وقتی در بقیع ایستاده بودم یک قطیفی آمد و گفت: «یا شیخ! انتم تقولون الامام الرضا امام الغریب»؛ شما می‌گویید امام رضا امام غریب است؟
گفتم: «و ما الامام الغریب»؛ امام غریب کیست؟
اشاره کرد به قبر امام حسن (ع) و گفت: «هذا الامام امام الغریب»
امام غریب این آقا است که در شهر خودش دفن شده است ولی اینجا چراغش روزها هم آفتاب است.
اینجا بقیع و بغض دل‌های کباب است
گفت: امام رضا (ع) غریب نیست. امام حسن (ع) غریب است.
امام زین‌العابدین (ع) غریب است. اینجا زمان زیارت یک ساعت محدود دارد که یک مقداری می‌خواهی صدای گریه‌ات را بلند کنی مانعت می‌شوند.
یک زیارتی از روی کتاب بخوانی از تو می‌گیرند فرصت به تو نمی‌دهند.
از زبان مدینه امشب با شما صحبت کنم.
منم شهر مدینه غم‌انگیز دیارم
دلم خانه غم‌ها است غم فاطمه دارد
مردم! حدیث گل و آتش شنیدید و ندیدید
رخ و ضربت سیلی شنیدید و ندیدید
علی خانه‌نشین شد شنیدید و ندیدید
گلش نقش زمین شد شنیدید و ندیدید
یک بیت را معذرت می‌خواهم از همه سادات در مجلس و علمای محترم
غریبی علی را شنیدید و ندیدید
ای‌وای! ای‌وای!
کتک خوردن زهرا شنیدید و ندیدید