پیامبر (ص) به هرکسی برخورد می‌کرد کوچک و بزرگ، گمنام و صاحب‌نام، سلام می‌کرد.
این اخلاق اصلاً در جامعه ما اجرا می‌شود؟
پیش‌سلام بود.
حتی به بچه‌های کوچک کوچه‌های مدینه سلام می‌کرد.
ما گاهی اوقات نگاه می‌کنیم دیگران به ما سلام کنند.
بعد هم تازه عتاب می‌کنیم.
آقا! سلامت را خوردی؟ اول سلام کن! بعد حرفت را بزن!
اول تو سلام کن! اگر سلام خوب است چرا تو سلام نمی‌کنی؟
به بچه‌مان می‌گوییم سلامت کو؟ این بچه اگر می‌دانست می‌گفت: بابا سلام خوب است یا بد؟ اگر خوب است تو به‌عنوان پدر باادب بفهم چرا سلام نمی‌کنی؟
«لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ»؛ چرا چیزی را می‌گویی که عمل نمی‌کنی؟
پیغمبر (ص) در سلام کردن کسی بر او پیشی نمی‌گرفت.
اصلاً سلام، نام خدا است.
آن‌کسی که سبقت در سلام می‌گیرد سابق است.
می‌گویند یک‌وقت یک کسی در مسیر حرکت رسول‌الله (ص) قرار گرفت و پشت دیوار ایستاد تا در سلام کردن از ایشان پیشی بگیرد.
رسول‌الله (ص) فرمودند: فلانی که پشت دیواری سلام‌علیکم.
سلام، نشانه متواضعان است. آدم متکبر، منتظر است به او سلام کنند. امام عسکری (ع) می‌فرماید: انسان متواضع کسی است که به هر که می‌رسد سلام می‌کند.
اصلاً خود این سلام انسان را نرم می‌کند. جنس می‌خواهید بخرید یا بفروشید به‌طرف مقابل سلام کنید! اصلاً کار را صاف می‌کند. اعتماد می‌آورد.
وقتی حرف حقت را می‌توانی به زیبایی و با سلام و ادب و احترام می‌توانی بیان کنی چرا با زشتی و درشتی و تلخی بیان می‌کنیم؟
این اخلاق رسول‌الله (ص) است.
هر جا عمل کردیم نانش را می‌خوریم و هرکجا کنار گذاشتیم چوبش را می‌خوریم.
بی‌اعتنایی کردی چوبش را می‌خوری.
