کسی می تواند منتظر امام زمان(عج) باشد که در رسیدگی به امور نیازمندان بی‌تفاوت نباشد. در شرایطی که افراد نیازمند در فشار و سختی بیش‌تری هستند مسئولیت سنگین تری متوجه همه ی ماست.
قرآن کریم انفاق آشکارا و پنهانی را از صفات مؤمنان معرفی می کند.
الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِى السَّرَّاء وَالضَّرَّاء (سوره آل‌عمران، آیه 134)
همان‌ها که در توانگری و تنگدستی، انفاق می‌کنند؛
دستگیری از مستمندان یک تکلیف کلی همگانی است. مؤمنان نباید نسبت به یکدیگر بی تفاوت باشند. یاران و منتظران حقیقی امام زمان(عج) کسانی هستند که به یاد فقرا و ضعفای جامعه هستند. آن‌ها با تأسی به امیر مؤمنان(ع) که نیمه های شب، کیسه‌های آرد و خرما را بین فقرا توزیع می‌کردند، به روش‌های آبرومندانه به یاری مستمندان می شتابند
ابن عباس می گوید، شبی علی(ع) مشغول توزیع بسته های آرد و خرما بودند و من به دنبال ایشان می‌رفتم. عرض کردم افرادی که شما برای آن‌ها آذوقه می برید اکثراً از نهروانی ها و دشمنان شما هستند. امام فرمودند: می دانم. اگر آن‌ها در مسیر ولایت بودند دقت بیش‌تری به حالشان می شد.
این سیره ی رهبران الهی است که حتی نسبت به دشمنان خودشان هم اهل دستگیری بودند
? برشی از کتاب نسیم انتظار / استاد حاج شیخ علیرضا حدائق / صفحه 62
