انسان‌های باتقوا شادی‌ها و خوشی‌های خود را با مردم تقسیم می‌کند و اندوه را در خود نهفته نگه می‌دارد.
ولی انسان‌های بی‌تقوا اندوهشان را با مردم تقسیم می‌کنند و هر چه ناخوشی و ناراحتی و مریضی و نداری دارد را برای دیگران تعریف می‌کند و دارایی‌ها و امکانات و خوشی‌هایش را برای دیگران بازگو نمی‌کند.