مرحوم آیت‌الله شیخ محمدرضا حدائق نقل می‌کردند: روزی در ایام تحصیل، آیت‌الله مشکینی (ره) را تا درب منزل همراهی کردم.
ایشان فرمودند: آقای حدائق! اگر می‌خواهید منزل تشریف بیاورید مکان برای استراحت و کتاب برای مطالعه موجود است اما چون همسر من خبر نداشته، برای ناهار نمی‌توانم تعارف کنم و ناهار به‌اندازه خودمان تهیه کرده است. حوصله ایثار هم ندارم که غذای خودم را به شما بدهم.
من نیز در پاسخ ایشان گفتم: از صداقت شما ممنونم و خداحافظی کردم.