مؤمنین در خطر ارتداد نیز هستند.
از برخی مؤمنین سخنانی شنیده می‌شود که انسان باید انگشت حیرت به دندان بگیرد
آقایی آمده می‌گوید من چهل سال زیارت عاشورا می‌خوانم
چکار دارید به اسراییل؟ هی می‌گویید مرگ بر اسراییل مرگ بر اسراییل. برس
ید به کار خودمان. رها کنیم اسراییل را.
این حرف با آیات قرآن می‌سازد؟
خدا پیامبر و یارانش را چگونه تعریف کرده است؟ «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ»
اول خدا می‌فرماید یاران پیامبر نسبت به کفار شدید هستند.
اصلاً قاعده همراهی با پیامبر همین است.
اول تبری است؛ فاصله گرفتن از دشمنان خدا و بعداً تولی است؛ «رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ»
در زیارت عاشورا صد لعن مقدم بر صد سلام است.
اول بر قاتلین امام حسین علیه‌السلام لعن می‌فرستید و بعدازآن سلام می‌کنید.
اول باید از دشمنان خدا فاصله گرفت تا به نورانیت الهی نزدیک شد.
تا فاصله نگیرید نور الهی در انسان اثر نمی‌گذارد.
و در تاریخ اهل‌البیت علیهم‌السلام نیز بودند کسانی که در برابر حجت خدا ایستادند. در یک مقطعی مؤمن هم بودند ولی رنگ باختند.
علی بن حمزه بطائنی زمان موسی بن جعفر علیه‌السلام از یاران خوب امام هفتم بود. زمان امام رضا علیه‌السلام دشمن امام شد. جلوی علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام جبهه گرفت.
لذا از خدا بخواهید که یک‌لحظه شما را به خودتان وانگذارند.
سخن امام صادق علیه‌السلام اکست.
آقا! ما کارمان درست است. ما همه‌چیز می‌فهمیم.
چه می‌فهمی؟
همین‌که می‌گویی همه‌چیز می‌فهمی معلوم می‌شود که هیچ‌چیزی نمی‌فهمی.
آدم عاقل این حرف را نمی‌زند.
