حضرت آیت‌الله حقیقت جریانی را از ابوی بنده نقل می‌کردند. این داستان مربوط به بیش از 60 سال قبل است.
می‌گفتند ما با حاج‌آقای شما به‌طرف مدرسه منصوریه می‌رفتیم. آیت‌الله حاج شیخ ابوالحسن حدائق از مدرسه منصوریه آمده بودند بیرون در جهت مقابل ما در حکت بودند. ما داشتیم باهم حرف می‌زدیم، زمانی که به آقای حاج شیخ رسیدیم، ایشان به ما گفتند شما اسراف می‌کنید!
گفتیم: آقا چه اسرافی می‌کنیم؟
گفتند: در همین فاصله‌ای که می‌آمدید، می توانستید چهارتا ذکر بگویید. می‌گویید و می‌خندید، خب از زبانتان استفاده کنید.
مردم یک زمانی این زبان از کار می‌افتد،
امام عسکری (ع) فرمودند: تنبل‌ترین مردم کسانی هستند که زبانشان در اختیارشان است و ذکر نمی‌گویند.
