از آثار زیان‌بار بدحجابی در اجتماع، مصرف‌گرایی و ضربه‌های عظیم اجتماعی بر پیکر جامعه است.
شب مد در شبکه‌های ماهواره‌ای عرضه می‌شود، دو روز بعد در خیابان‌ها بر تنها پوشیده می‌بینید.
مصرف‌گرایی و تجمل‌گرایی و ضربه عظیمی بر اقتصاد مملکت است.
مگر ما برنامه نداریم؟ مگر دین ما دستور ندارد؟ مگر ما عقل و فکر نداریم؟
امروز ببینید در ماهواره‌ها چه‌کارهایی انجام می‌دهند، از ریش گذاشتن مد می‌سازند، موی سر، لباس پوشیدن، قیافه در تمام این مسائل بعضی از جوان‌های ما را گرفتار کرده‌اند.
آقای کفش‌فروشی می‌گفت: شخصی به همراه دخترش آمد کفش بخرد، کفشی که انتخاب کرد چون پا نما بود (یعنی کفش را باید بدون جوراب بپوشد تا پاها پیدا باشد) قیمتش دو برابر آن کفش مرغوب خوبی بود که شاید دو سه برابر آن‌هم عمر نمی‌کند. این کفش را فقط به‌منظور نمایش پاهایش به دیگران می‌خرد.
این مصرف‌گرایی است. ضربه اقتصادی بر پیکر خانواده هم وارد می‌شود. پدر مجبور است پول بیشتری بدهد به خاطر چیزی که اخلاق دخترش را فاسد می‌کند، خدا و پیغمبر هم ناراضی است.
گفت: من به پدر گفتم اگر نظر من را می‌خواهی این کفش خیلی بهتر از آن کفشی است که انتخاب کردی.
گفت من چه کنم زورم به او نمی‌رسد اگر نخرم قهر می‌کند.
البته ایمان‌های ما هم ضعیف است، متأسفانه بعضی از متدینین ما هم در این مسائل واردشده‌اند، جوراب بدن‌نما می‌فروشند می‌گوید مشتری دارد، می‌گوید این کفش‌ها را بهتر می‌خرند.
به خدا قسم این پول برکتی ندارد، این کفش‌ها را بپوشند گناه کنند آیا پولش در زندگی برکت می‌کند؟
نمی‌دانی این پول چگونه خرج خواهد شد و از زندگی‌ات خارج خواهد شد.
